Het ADR (Accord Européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par route) is een Europese overeenkomst voor het internationale vervoer van gevaarlijke goederen over de weg. Hierin worden regels gesteld waaraan het vervoer van gevaarlijke stoffen moet voldoen.
Wanneer is het ADR vastgesteld en in werking getreden?
Het ADR is vastgesteld in 1957 en in werking getreden op 29 januari 1968.
Welke instantie stelt het ADR vast?
Het ADR is vastgesteld door de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (UN-ECE in Genève). Elke 2 jaar wordt het ADR geactualiseerd en verschijnt er een gewijzigde versie. De Nederlandse vertaling van het ADR kunt u vinden op de website van de Inspectie Leefomgeving en Transport van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.
Waar is het ADR van toepassing?
Het ADR is door 48 landen geratificeerd, waaronder ook enkele landen in Azië en Noord Afrika.
Wat is het doel van het ADR?
Door het instellen van uniforme regels voor het vervoer van gevaarlijke stoffen in Europa wil men de kwaliteit en de veiligheid van het vervoer verhogen.
Wat is het belangrijkste artikel in het ADR-verdrag?
Met uitzondering van een aantal in het ADR genoemde extreem gevaarlijke stoffen, mogen gevaarlijke stoffen over de weg worden vervoerd volgens de voorwaarden van het ADR.
Is het ADR ook van toepassing bij binnenlands vervoer?
De Nederlandse vertaling van het ADR is als bijlage opgenomen in de regeling Vervoer over Land van Gevaarlijke stoffen (VLG) en valt daardoor ook onder de Nederlandse wet- en regelgeving.
Welke onderwerpen worden in het ADR geregeld?
- Deel 1: Algemene voorschriften
- Deel 2: Classificatie
- Deel 3: Lijst van gevaarlijke goederen
- Deel 4: Voorschriften voor verpakkingen en tanks
- Deel 5: Procedures voor verzending
- Deel 6: Constructie en beproeving van verpakkingen en tanks
- Deel 7: Vervoer, laden, lossen en behandeling
- Deel 8: Bemanning, uitrusting en exploitatie en documentatie
- Deel 9: Constructie en goedkeuring van voertuigen
